Category: educatie projectarchief

Reinvent yourself and the food you eat

In samenwerking met de Travelling Farm Museum of Forgotten Skills ontwikkelde Extended ideeën om anders met voedsel en ons voedselsysteem om te gaan. Ze maakte een meiraap thee en een theeritueel. Je kunt de thee maken van de bladeren van de meiraap. Door deze thee te drinken creëer je een moment voor jezelf, waarbij je jezelf en de meiraap kunt herontdekken. Na het drinken van de thee kun je de meiraap in water zetten en zullen de bladeren zich vernieuwen.

Beluister het theeritueel, gesproken door Emiliano:Audiospeler

De Travelling Farm maakte een publicatie van de samenwerking en alle ideeën van Extended. Klik hier om dit te bekijken.

Dit project is tot stand gekomen in samenwerking met de Jan van Eyck academie en de Travelling Farm Museum of Forgotten Skills.

Klik op de afbeelding hier boven om het project te zien

In Vrolijke Post stuurden jongeren van het AZC tekeningen op naar Marres Extended. Op de ontvangen scans tekenden de jongeren van Extended verder. Vervolgens stuurden ze deze getekende post weer terug… Zo is een visueel gesprek ontstaan over de betekenis van huis, thuis en vrijheid.

Dit project is tot stand gekomen in samenwerking met Stichting de Vrolijkheid en Kris Vleugels. Marres Extended lid Kyarah Martens maakte de soundscape bij het beeldverhaal.

De Marres Extended groep van 2021 onderzocht de thema’s huis, thuis en vrijheid verder vanuit de vragen: welke objecten herinneren aan thuis? En welke objecten neem je mee als je van huis weg reist?

Na ‘Vrolijke Post’ organiseerde Marres Extended een experimenteel kunstevenement onder de naam ‘Little Big Things’. Alle gasten werden uitgenodigd om een voorwerp mee te nemen dat hen herinnert aan thuis of een reis die ze hebben gemaakt. 

Geïnspireerd op de opdrachten van Wicked Art Assignments werd samen een kunstinstallatie gecreëerd met de objecten. In het experiment belichtte Extended de verschillende betekenissen van de objecten met behulp van fotografie, dans, vloggen en geluid. 

Hoe kan je intimiteit en gevoeligheid van de aanraking bespreekbaar maken voor jongeren? Geïnspireerd door de tentoonstelling ‘Yes, Please!’ in Marres onderzocht een groep jongeren hoe intimiteit kan worden uitgedrukt in geur, beeld, smaak en geluid.

Hoe activeer je deze zintuigen  in een challenge? Het resultaat is de Vibe Fluisterbox, een plek waar intimiteit kan worden beleefd. De box bestaat uit twee ruimtes die los van elkaar kunnen worden betreden. Ze worden gescheiden door een dunne doek, zodat het onduidelijk is met wie je in gesprek gaat. Je bevindt je in een dromerige kamer waar je vanachter een licht doorschijnende doek vragen gesteld hoort worden die je kunt beantwoorden. De personen in de box zitten dicht op elkaar. Ze kunnen elkaars ademhaling voelen en horen, maar elkaar niet zien. Om de setting nog iets intiemer te maken worden de vragen en antwoorden op fluistertoon besproken. De hele ervaring moet ervoor zorgen dat, door bepaalde zintuigen uit te schakelen en andere te stimuleren, de deelnemers aan deze zintuigelijke challenge hun intiemste gedachtes verwoorden.

In 2020 heeft de Extended groep een onderzoek gedaan naar de zintuiglijke waarneming. Hoe beleef je kunst, anders dan met je ogen? Kan je kunst en cultuur ook horen, voelen, ruiken, proeven of dansen? De groep bestaat dit jaar uit jongeren uit middelbare scholen, AZC te Heerlen en de internationale school in Maastricht.

Het uitgangspunt is de Limburg Biënnale, een tentoonstelling in Marres met werk van meer dan 150 kunstenaars uit Limburg en omgeving. Vanuit verschillende experimenten ontwikkelde de groep een activiteit waarbij kunst, cultuur, de zintuigen en het delen van verhalen centraal staan. Te gast zijn de jongeren vanuit Boost Your Talent en het AZC te Maastricht.

Maar, hoe deel je verhalen als je elkaars taal niet spreekt? Met woorden uit ieders moedertaal maken de jongeren in tweetallen verhalen en gedichten passend bij de kunstwerken. Het resultaat is een bijzondere zoektocht naar woorden.

Kamfata and Eenzaam call each other, With Oud Mobieltje to become Kafounjò, Kamfata is angry at Eenzaam, Because he lost his daughter, now he is Abafaä, He is waiting for a Kafounjò to call, but she did not call, Now they are Kamfata at each other, They are Eenzaam, Eenzaam thinks they should call each other, With an Oud Mobieltje, They should sit at Boembalo, To become Kanfounjò again

Geschreven door Mohammed uit Gambia en Jamie uit Nederland

Beluister een van de gedichten via de link hierboven, gesproken door Roxanne uit Iran en Ismael uit Senegal.

Dit project is mede mogelijk gemaakt met steun van:
Stichting Kannunik Salden
St. Clemensstichting
Fonds voor Cultuurparticipatie / Jij maakt het mee

Zaterdag 23 februari was het zo ver: de jongeren die mee gaan werken aan The Floor is Lava kwamen voor het eerst bij elkaar. De stagiairs van het United World College kregen de taak om een kennismakingsopdracht te bedenken voor deze eerste ontmoeting. Geen heel eenvoudige taak: de opdracht moest langs eventuele taalbarrières gaan, omdat niet iedereen in de groep Nederlands of Engels spreekt. Daarnaast was het vooral voor de jongeren uit het AZC van belang dat zij zich net zo op hun gemak zouden voelen als de jongeren die Marres al langer kennen. Deze jongeren hebben hun maatschappelijke of beroepsoriënterende stage bij Marres gelopen en voelen zich bij ons zo thuis dat ze zich spontaan hebben aangemeld voor dit project. En wij zijn blij dat ze er weer zijn!

Met dank aan

Sint Clemens Stichting, Kannunik Salden, het Fonds voor Cultuurparticipatie en Jij Maakt Het Mee. Het Fonds voor Cultuurparticipatie ondersteunt initiatieven die meedoen aan cultuur stimuleren.

• 

Tijdens de tentoonstelling The Measure of our Traveling Feet stond migratie centraal. Jongeren uit  asielzoekerscentra werkten zes weken samen met leerlingen van het United World College en middelbare scholen te Maastricht.  In het keramiek atelier van het Kunstfront ontwierpen de leerlingen een object van klei dat hen een gevoel van thuis gaf.

Onder begeleiding van de Hongaars kunstenares Zsófia Szemző bedachten zij zogenaamde Traveling Books, rondreizende boekjes waar anoniem vragen in staan. Wanneer een Traveling Book op je pad komt, mag je de vraag beantwoorden en vervolgens een nieuwe stellen. Daarna geef je het boekje door aan iemand anders.

Deze klei-objecten en de bijbehorende verhalen werden samen met de Traveling Books onderdeel van de tentoonstelling.