PREMIUM 2025

Our senses are a major, but often unconscious, part of our everyday experiences. Over the last five months, six Maastricht University PREMIUM honors students were faced with a research question: “How can we use embodied knowledge of the senses in a workspace?”. The students first explored their own sensory experience through various exercises, such as tasting food blindfolded (try it out yourself!) or mapping their own work stations. The team further talked to other students about their interpretation of senses at work, and finally designed and facilitated their own workshop idea focused on 3 exercises:

1.Mapping the senses: Asking guests to first visualise and sketch out the Marres garden, and then their typical workspace. Then writing down words to describe elements they could touch, taste, and smell.

2.‘Feeling’ the workspace: Asking guests to shape out sensory adjectives with clay. How would a specific smell, taste, or touch look? The exercise encouraged guests to think abstractly about forming sensory words in unusual ways.

3.Guessing the workspace: Guests had to use their sense of smell to guess the contents of different vials. Then think critically if they can relate those scents to their or other’s workspaces.

The workshop was held on a beautiful sunny day at the Marres gardens, and hopefully every attendee left with a little more insight into what senses they may observe on a next work Monday. As for the PREMIUM students – it was an unforgettable experience to join team Marres!

Premium team: Sonia Pawlowska, Lili Graef, Alex Gropius, Kyra de Haan, Liz Fullwood, Niloofar Seifi

Images: Nikita Dyatlov

Het Premium programma is een samenwerking tussen Marres en de Universiteit van Maastricht

Taalcafé bij Marres

Op dinsdag 10 juni was Marres onderdeel van het Activeringsprogramma Inburgering van de gemeente Maastricht. Een groep nieuwe Maastrichtenaren maakt via dit programma kennis met initiatieven op het gebied van sport, cultuur, en participatie. In een programma van 10 weken leren volwassen inburgeraars elkaar kennen, ondernemen ze verschillende culturele en sportieve activiteiten en gaan ze actief aan de slag met de Nederlandse taal. 

We begonnen de dag met een kop koffie bij de receptie van Marres. Ik vertelde over het gebouw, introduceerde de tentoonstelling en besprak een aantal woorden die de rest van de ochtend vaker terug zouden komen, zoals thuis, kunstenaar, schilderij, museum, droom, nachtmerrie, gemeenschap, chaos en liefde. Tijdens de rondleiding benadrukte ik deze woorden en refereerde ik terug naar het papieren ‘woordenboek’ dat ik voor de deelnemers had uitgeprint. Dit was een fijn hulpmiddel om op terug te vallen. Ook waren er twee vertalers aanwezig die de inburgeraars hielpen tijdens de rondleiding. Er werd enthousiast gereageerd op de tentoonstelling, het werk sprak erg aan en er werd met veel interesse geluisterd naar wat ik vertelde. Als afsluiting van de rondleiding nam ik de deelnemers mee naar de ruimte met alle wandschilderingen. Hier vroeg ik ze om een afbeelding van thuis op de muren te tekenen. Iedereen vertelde vervolgens wat ze gemaakt hadden en oefende op deze manier met Nederlandse woorden. Er kwamen mooie, pijnlijke, verdrietige, maar ook liefdevolle verhalen naar boven en een aantal deelnemers waren diep geraakt door de opdracht. 

Vervolgens was er een pauzemoment in de tuin. De tuin was voor velen het spektakelstuk, de fruitbomen die in volle bloei stonden, de verschillende geuren die je kon ruiken en de zon die alles net nog een stukje groener deed lijken. 

Vervolgens gaf ik de deelnemers de opdracht om een alter-ego te bedenken en om daarbij gebruik te maken van oude tijdschriften, stiften, en de woorden uit het uitgeprinte ‘woordenboek.’ Het leuke aan de opdracht was om te zien hoe de deelnemers nieuwe woorden aan mij vroegen en opzochten om zo een compleet alter-ego te kunnen creëren. Er ontstond meer dialoog en de opdracht was daardoor een mooie afsluiter van een inspirerend programma. 

Tekst en afbeeldingen: Bibice Piets

Bezoek: 10 juni 2025

Marres x Toorop Mavo Rotterdam

Op een warme donderdag brachten de leerlingen van Toorop Mavo een bezoek aan Marres. De klas was speciaal vanuit Rotterdam afgereisd naar Zuid-Limburg voor hun studiereis. De leerlingen arriveerden, vermoeid van de indrukken van de dag ervoor, bij Marres. Hier ontvingen wij ze in de zonnige tuin en maakten we de groep enthousiast voor het programma.  

Voor mijzelf was dit ook de eerste keer dat ik een groep door het huis mocht begeleiden. Met gezonde spanning nam ik mijn deel van de groep mee naar de kamer van de muurschilderingen. Hier kregen ze de opdracht om net zoals de werken van Alejandro Galván, een muurschildering te maken die hun ‘thuis’ verbeeld.

Je zag de leerlingen na mijn uitleg eerst goed nadenken en nog eens goed naar de muur kijken die al vol stond met tekeningen van voorgaande groepen. Vervolgens pakten ze de benodigde stiften en begonnen hun designs uit te werken. Een van de leerlingen vertelde dat hij er erg naar uitkeek om deze zomer weer naar de bergen in Oostenrijk te gaan. Dat was voor hem een van de weinige plekken waar hij echt tot rust kon komen en dus tekende hij een postkaartje van de bergen die hij ging bezoeken. Ook waren er leerlingen die hun gemak vonden in de doodle’s van verschillende monsterlijke wezens die ze altijd maken in hun wiskundeschriften. De muurtekening van deze wezens leek op een soort alternatief familieportret, wat het een mooie invulling van de opdracht maakte.

Ik vond deze dag een mooie start van mijn tijd bij Marres. De samenwerking met de andere gidsen verliep heel soepel. Tijdens de lunch was het fijn om de ervaringen van de ander gidsen te horen. Hierdoor kon ik mijn onderdeel weer gedeeltelijk aanpassen zodat het net wat beter aansloot bij het programma. Daarnaast was de gezamenlijke lunch ook een fijne laagdrempelige manier om de rest van het team te leren kennen.

De opdracht van de muurschilderingen vind ik heel mooi omdat het duidelijk laat zien wat voor iedere leerling belangrijk is.

Tekst: Tom Alink

Bezoek: 12 Juni 2025

Heidag Marres Educatie – Van Abbe Museum

Op woensdag 4 Juni ging het educatieteam van Marres op excursie naar het Van Abbe Museum. We begonnen de dag met een presentatie van Farah Wilbers over de geschiedenis, toekomst en visie van de educatieafdeling van Marres. Verdeeld over twee groepen maakten we een mindmap over de kenmerken van Marres educatie, hoe kijken wij als educatiemedewerkers naar onze werkwijze? Woorden als toegankelijkheid, verbinding, experiment, procesgericht, beleving, zintuigelijk en onconventioneel kwamen regelmatig terug tijdens deze bespreking. 

Vervolgens kregen we een voorproefje van het educatie programma gemaakt door Yala Claessens voor het najaar. Dit programma is gebaseerd op de tentoonstellingen die er dan in Marres zullen zijn, zoals van performancekunstenaar Amparo González Sola. Het was fijn om alvast een voorproefje te krijgen van het nieuwe programma zodat we weten wat ons binnenkort te wachten staat. De opdrachten sluiten mooi aan op thema’s die spelen onder jongeren, zoals het gebruik van sociale media en de (onbewuste) impact dit heeft op onze emotionele, fysieke en mentale toestand. Reflecteren op bekende reels en de snelheid waarmee we verschillende video’s consumeren was productief. Het was een speelse manier om na te denken over zowel de positieve als de negatieve kanten van ons telefoongebruik. Ook de opdracht die dieper ingaat op de betekenis van emoji’s en wanneer we welke gebruiken zorgde voor grappige interacties, maar ook af en toe voor onbegrip. Een mooie spiegel voor sociale media en de hoe we op verschillende platforms met elkaar communiceren. 

Bij Marres staat experiment voorop, zetten we leerlingen aan het werk en gaat het om de verbinding opzoeken met jezelf, de mensen om je heen en de wereld in het algemeen.

 Het volgende onderdeel op de planning was een zintuigelijke rondleiding door het Van Abbe Museum. Onze rondleider was zeer kundig en had veel kennis over de geschiedenis van het museum, de kunstwerken en bijbehorende kunststromingen, en de maatschappelijke vraagstukken waar het museum zich momenteel over bukt. Het was bijzonder om eens aan de andere kant te staan, te ervaren hoe het is om door een museum meegenomen te worden en om te zien hoe verschillend iedereen dit aanvliegt én op reageert. Een belangrijk inzicht wat ik heb opgedaan is hoe uniek de werkwijze van Marres is en welke ‘vrijheden’ we hebben omdat het geen traditionele kunstinstelling is. Bij Marres staat experiment voorop, zetten we leerlingen aan het werk en gaat het om de verbinding opzoeken met jezelf, de mensen om je heen en de wereld in het algemeen. De fysieke benadering ervaar ik als zeer zinvol en voegt echt wat toe aan de (kunst)beleving van jongeren. 

Ik vond het een gezellige, inspirerende, maar bovenal verbindende dag die ervoor heeft gezorgd dat we met frisse energie het komende jaar aan de slag kunnen. 

Tekst: Bibice Piets

Afbeeldingen: Farah Wilbers

Wetenschappelijk onderzoek toegankelijk maken voor jongeren: hoe pak je dit aan?

Op 26 mei gaf ik bij Marres een workshop voor onderzoekers die hun werk op een toegankelijke manier met kinderen willen delen. We begonnen met brooddeeg kneden en broodverhalen delen – een persoonlijke oefening om te laten zien hoe een alledaags vertrekpunt helpt bij het vertellen van complexe thema’s.

Daarna stapten de onderzoekers in de rol van leerling. Ze kozen materialen, lieten zich leiden door vorm en functie, en bouwden een eigen object of gebouw, gebaseerd op hun onderzoek, een ervaring of een utopie. Ze analyseerden hun ontwerp: Hoe heet het? Wat doet het? Waar zou het van gemaakt zijn?

In kleine groepen werkten ze vervolgens aan een activiteit rond hun eigen onderzoek. Ze bedachten manieren om thema’s als identiteit, rechtvaardigheid of migratie begrijpelijk te maken voor kinderen van 6 tot 12 jaar – via spel, verbeelding en gesprek.

Wat ik meeneem van deze middag: onderzoekers willen graag in gesprek met jonge doelgroepen, maar missen soms houvast om dat op een speelse, begrijpelijke manier te doen. Deze workshop bood dat – niet door het onderzoek te versimpelen, maar juist door ruimte te maken voor verbeelding, creativiteit en betrokkenheid.

Tekst: Farah Wilbers