Marres x Conservatorium Groningen

De samenwerking met de studenten van het conservatorium in Groningen was bovengemiddeld indrukwekkend en ik deel graag met jullie waarom.

De studenten van het conservatorium Groningen gaf ik een schrijfopdracht over verborgen verhalen. Tijdens deze workshop worden ze uitgenodigd om een perspectief of verhaal te kiezen dat voor hen belangrijk is. Dit kan een persoon uit het heden of verleden zijn, een historisch figuur of een fictief personage uit een boek, serie of film. Vervolgens schrijven ze een brief aan of vanuit het perspectief van deze persoon. De opdracht is bedoeld om te reflecteren over identiteit, erfgoed en welke verhalen meer aandacht verdienen.

De nabespreking met de studenten was indrukwekkend en ontroerend. Een student schreef aan een jeugdvriend die hem altijd is blijven steunen, ook tijdens periodes waarin hij het moeilijk had. Dat ze tijdens het sporten rond hun 16e zich naar elkaar opende over gedachten en gevoelens waar ze mee zaten, en zo steun vonden bij elkaar. Waarom doen meer jongens dit niet? Dit verhaal raakte mij, niet alleen vanwege de bijzondere band, maar ook vanwege de bereidheid van deze student om dat openlijk in de groep te delen. Kwetsbaarheid onder jongens is vaak nog een taboe. 
Een andere student las zijn brief aan zijn grootvader voor. Een boer wier droom om muzikant te worden nooit is uitgekomen. In die tijd was dat helaas onmogelijk. Hij bedankte zijn opa dat ze hun liefde voor muziek konden delen. Nu hij zelf aan het conservatorium studeert, voelt hij alsof hij de muzikale erfenis van zijn grootvader mag voortzetten. Een bijzonder perspectief over de muzikale verbinding in een familie. Al met al een waardevolle reflectie op hoe erfgoed leeft binnen relaties en persoonlijke verhalen.

Wat mij opviel is hoe geëngageerd de studenten gedurende de hele dag waren. Ook hoe respectvol ze met elkaar omgingen. Om open en kwetsbaar je verhaal te kunnen doen moet je je veilig voelen.

Aan het einde van de dag was er een gezamenlijke nabespreking met de studenten, Farah Wilbers (Hoofd Educatie) en Bibice Piets (Educatie Medewerker). Wat mij opviel is hoe geëngageerd de studenten gedurende de hele dag waren. Ook hoe respectvol ze met elkaar omgingen. Om open en kwetsbaar je verhaal te kunnen doen moet je je veilig voelen. De studenten beaamde dat ze zo close zijn door hoe kleinschalig en intiem de opleiding is ingericht. Door coöperatieve projecten leren ze elkaar kennen en samenwerken. Een van de leidinggevende ontving mijn compliment met open armen omdat hij zich daar bewust voor inzet. Een dag vol verbinding en inspiratie!

Tekst: Yala Claessens

Bezoek: 25 april 2025